Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Przemyślu

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 23 kwietnia 2014 r.

Decyzją z dnia 24 stycznia 2014 r., znak: (...) (...), Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił wnioskodawcy R. G. prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W podstawie prawnej powołano ustawę z dnia 30 kwietnia 2004 r.
o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 120, poz. 1252).

W uzasadnieniu odwołując się do treści art. 2 ww. ustawy wskazano, że odmawia się prawa do świadczenia przedemerytalnego, ponieważ wnioskodawca nie spełnił warunków, tj. nie udowodnił 40 lat okresów składkowych i nieskładkowych, a jedynie 37 lat i 10 dni. Do stażu pracy
nie zaliczono okresu pracy w gospodarstwie rolnym od 4 lipca 1970 r. do 31 lipca 1974 r., ponieważ odległość z miejsca zamieszkania oraz fakt uczęszczania do szkoły wyklucza możliwość wykonywania codziennie, co najmniej 4 godziny dziennie, pracy w gospodarstwie rodziców.

Odwołanie od powyższej decyzji złożył wnioskodawca R. G., wnosząc o uznanie pracy w gospodarstwie rodziców w okresie od 4 lipca 1970 r. do 31 lipca 1974 r. i w rezultacie tego przyznanie świadczenia przedemerytalnego.

Na uzasadnienie swojego stanowiska podał, że bezspornym jest, iż jego rodzice A. i O. G. prowadzili gospodarstwo rolne oraz pasieczne. Pole uprawne o powierzchni 3,33ha znajdowało się we wsi U.,
zaś pszczoły w miejscowości Ś. koło K.. Gospodarstwo rolne
w miejscowości U. było gospodarstwem specjalistycznym, w którym prowadzili uprawę zbóż, rzepaku, roślin okopowych, głównie buraków cukrowych. Ponadto rodzice wnioskodawcy prowadzili pasiekę, która znajdowała się w miejscowości Ś. k. K. i stała na polu użyczonym przez Z. S.. Od dzieciństwa, a w szczególności od ukończenia 16 roku życia, tj. od 4 lipca 1970 r. wnioskodawca pracował
w gospodarstwie rodziców, było to jedyne ich źródło utrzymania. W tym okresie mieszkał wraz z rodzicami w P., gdzie byli zameldowani. Dojazd do gospodarstwa nie stanowił problemu, bowiem połączenia państwowymi środkami komunikacji były dogodne. Do pracy przy pszczołach jeździł w dni wolne oraz po szkole. Przy pszczołach wykonywał wszystkie konieczne prace. Natomiast w gospodarstwie rolnym w U. pracował głównie w okresie wolnym od nauki szkolnej, a w razie potrzeby i pilnych prac polowych w ramach okresowych zwolnień od nauki, na czas wykonywania prac polowych, tj. żniw czy wykopów. Praca przy pszczołach nie polegała tylko na wykonywaniu czynności przy ulu, ale bardzo dużo czasu pochłaniała praca przy konserwacji, remoncie sprzętu pszczelarskiego oraz robieniu ramek i uli. Prace te wnioskodawca wykonywał po sezonie
w miejscu zamieszkania w P.. Wnioskodawca wskazał również,
iż praca w gospodarstwie rodziców, zarówno bezpośrednio w polu, jak i przy pszczołach, z uwagi na sezonowość i specyfikę pracy, często zajmowała więcej niż 4 godziny dziennie.

W odpowiedzi na odwołanie Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. wniósł o jego oddalenie.

W uzasadnieniu podniesiono, że wnioskodawca nie spełnił warunku dotyczącego okresu uprawniającego do emerytury, a wynoszącego 40 lat. Legitymuje się natomiast okresem składkowym i nieskładkowy wynoszącym łącznie 37 lat i 10 dni. Organ rentowy nie uwzględnił okresu od 4 lipca 1970 r. do 31 lipca 1974 r. jako okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców, położonym w miejscowości U.. Odwołując się do treści art. 6 ust. 2 ustawy o ubezpieczeniu społecznym rolników wskazano, że nie sposób przyjąć, iż strona spełnia wymogi wynikające z tego przepisu w spornym okresie czasu. Wnioskodawca dowodził za pomocą zeznań świadków oraz własnego oświadczenia, że wykonywał pracę w gospodarstwie rolnym rodziców, stale i w pełnym wymiarze czasu pracy (a więc codziennie przez 8 godzin) od 4 lipca 1970 r. do 31 lipca 1974 r. Według zaświadczenia z dnia 4 listopada 2013 r. wydanego przez (...)w P. R. G. jest zameldowany na pobyt stały w P. od dnia 14 listopada 1963 r. Natomiast miejscowość U., w której położone było gospodarstwo rolne rodziców znajduje się ok. 140km od miejsca zamieszkania wnioskodawcy. Nie sposób przyjąć za wiarygodne, iż wnioskodawca pracował 8 godzin dziennie w gospodarstwie rolnym rodziców, skoro w tym czasie uczęszczał do (...)w P., pokonując codziennie odległość ok. 140km w jedną stronę. Prace wykonywane w gospodarstwie rolnym rodziców przez wnioskodawcę mogły mieć zatem jedynie charakter doraźnej pomocy rodzinnej. Natomiast wraz z odwołaniem wnioskodawca przedłożył kolejne zeznania świadków oraz własne oświadczenie twierdząc, że wykonywał prace w pasiece rodziców, która znajdowała się w miejscowości Ś. koło K.. Wnioskodawca w żaden sposób nie dowiódł, że rodzice byli właścicielami pasieki, a nawet gdyby przyjąć, że taką posiadali to trudno uznać, że nawet szeroko rozumiane prace przy pszczołach wykonywane były przez wnioskodawcę stale (codziennie) i w co najmniej połowie czasu pracy, czyli powyżej 4 godzin dziennie, szczególnie w okresie zimowym. Podkreślono brak konsekwencji wnioskodawcy co do prac wykonywanych w spornym okresie. Najpierw bowiem wnioskodawca oraz świadkowie J. D. i J. P. zeznawali, iż wnioskodawca stale
i w pełnym wymiarze czasu pracy wykonywał prace w gospodarstwie rolnym rodziców w miejscowości U., a gdy organ rentowy nie uwzględnił tego okresu, to wówczas wnioskodawca i świadkowie W. S.
i E. M. twierdzą, że w spornym okresie wnioskodawca wykonywał prace w pasiece pszczół w miejscowości Ś.. Podważa to wiarygodność wnioskodawcy, jak też zeznań świadków. Ponadto co do pracy w pasiece pszczół świadkowie wskazali, iż praca tam miała charakter dorywczy, co dodatkowo wyklucza jej uwzględnienie.

Sąd Okręgowy w Przemyślu – Sąd Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca R. G., ur. (...), w dniu 8 listopada 2013 r. złożył wniosek o świadczenie przedemerytalne.

Wnioskodawca do wniosku dołączył m.in.: oświadczenie własne
w sprawie braku dokumentów, w którym oświadczył, że w okresie od 4 lipca 1970 r. do 31 lipca 1974 r. pracował w gospodarstwie rolnym rodziców A. i O. G., którzy prowadzili uprawę zbóż, rzepaku i roślin okopowych we wsi U.; pisemne zeznania świadków J. D.
i J. P., którzy oświadczyli, że wnioskodawca w okresie od 4 lipca 1970 r. do 31 lipca 1974 r. pracował w gospodarstwie rolnym rodziców A. i O. G., położonym w miejscowości U., praca ta miała charakter stały i wykonywana była w pełnym wymiarze czasu pracy; zaświadczenie z dnia 10 czerwca 2011 r. wydane przez (...) (...) w T., z którego wynika, że A.
i O. G. posiadali gospodarstwo rolne położone we wsi U. gmina U. o powierzchni 3,33ha w latach 1960-1980; zaświadczenie
o zameldowaniu na pobyt stały z dnia 4 listopada 2013 r. wydane przez (...) w P., z którego wynika, że wnioskodawca urodzony
w T. w dniu 4 listopada 1963 r. został zameldowany
na pobyt stały w P.; świadectwo dojrzałości (...) z którego wynika, że w czerwcu 1974 r. ukończył on 5-letnie (...) w P.; zaświadczenie z dnia 8 listopada 2013 r. wydane przez (...) P., z którego wynika, że wnioskodawca jest zarejestrowany w (...)jako bezrobotny od dnia 30 kwietnia 2013 r. i pobiera zasiłek dla bezrobotnych od dnia 8 maja 2013 r. W dniu 8 listopada 2013 r. nastąpił upływ co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych. W okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej.

Ponadto w dniu 13 stycznia 2014 r. wnioskodawca przedłożył w ZUS pismo o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem z dnia 18 maja 2011 r., z którego wynika, że (...) S.A. w P. rozwiązał z wnioskodawcą umowę o pracę zawartą w dniu 1 grudnia 2006 r. z zachowaniem trzymiesięcznego okresu wypowiedzenia, który upłynął w dniu 31 sierpnia 2011 r. Wskazano przy tym, iż przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę są zmiany organizacyjne polegające na przekształceniu Oddziału (...) S.A.
w P. w (...) S.A. w P. i zmniejszeniu stanu zatrudnienia jednostki organizacyjnej oraz likwidacji stanowiska Dyrektora Oddziału, na którym wnioskodawca był zatrudniony.

Na podstawie całości zgromadzonej dokumentacji ZUS, decyzją z dnia 24 stycznia 2014 r. odmówił wnioskodawcy prawa do świadczenia przedemerytalnego, ponieważ wnioskodawca nie spełnił warunków,
tj. nie udowodnił 40 lat okresów składkowych i nieskładkowych, a jedynie 37 lat i 10 dni.

Dowód – akta organu rentowego:

- wniosek o świadczenie przedemerytalne z dnia 8.11.2013 r.,

- oświadczenie wnioskodawcy w sprawie braku dokumentów wraz z pisemnymi zeznaniami dwóch świadków J. D. i J. P.,

- zaświadczenie z dnia 10.06.2011 r. wydane przez (...) (...)
w T.,

- zaświadczenie o zameldowaniu na pobyt stały z dnia 4.11.2013 r. wydane przez U. M.w P.,

- świadectwo dojrzałości (...)

- zaświadczenie z dnia 8.11.2013 r. wydane przez Prezydenta Miasta P.,

- pismo o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem z dnia 18.05.2011 r.,

- decyzja ZUS z dnia 24.01.2014 r.

Ponadto Sąd ustalił, że rodzice wnioskodawcy A. i O. G. posiadali pasiekę w miejscowości Ś. oraz pole uprawne w miejscowości U.. Działalność rolna stanowiła ich jedyne źródło utrzymania.

Do 1960 r. wnioskodawca wraz z rodzicami zamieszkiwał
w T.. W 1960 r. rodzice jego kupili w P. dom
i w związku z tym przeprowadzili się z T.. Pomimo tego rodzice wnioskodawcy w dalszym ciągu prowadzili działalność rolną we wsi U., jeżdżąc tam celem wykonywania niezbędnych prac polowych. Zajmowali się uprawą zbóż – żyta, pszenicy, jęczmienia, rzepaku i roślin okopowych, głównie buraków cukrowych. Wnioskodawca pomagał rodzicom przy pracach polowych w tym gospodarstwie, głównie w czasie wakacji, które w całości spędzał w związku z tym w U., a dorywczo również w czasie innych przerw w szkole. Jeździł tam na kilka dni na wykopki w jesieni korzystając
z okresowych zwolnień w szkole.

Ponadto na przełomie 1969/1970 r. rodzice wnioskodawcy rozpoczęli działalność polegającą na prowadzeniu pasieki. Od Z. S. wydzierżawili działkę o powierzchni około 2 arów, na której stały ule.
W pasiece było ponad 50 uli. Pracowali tam ojciec wnioskodawcy A. G., brat wnioskodawcy i sam wnioskodawca. Praca w pasiece jest sezonowa i obejmuje okres od początku maja do końca września każdego roku; wymaga pracy około 3-4 dni w tygodniu. Wnioskodawca do pracy
w pasiece przyjeżdżał popołudniami po zakończeniu nauki w szkole, a więc po godzinie 15 i pracował do wieczora, a w soboty i w niedziele zasadniczo przyjeżdżał na całe dnie. Wnioskodawca sprawdzał ule, gdyż mogą pojawiać się w nich trutnie, oddymiał się. Po sezonie należy zakonserwować ramki, zabezpieczyć przed robactwem. W zimie wraz z bratem wnioskodawca zajmował się dorywczo zbijaniem nowych ramek, nowych uli. Na wiosnę oczyszczał ule z martwych pszczół, wymieniał uszkodzone ramki (zawilgocone, zapleśniałe).

W sytuacji, gdy wnioskodawca wyjeżdżał do pracy w polu
w miejscowości U., pasieką zajmował się jego brat.

Dowód:

- legitymacja członkowska A. G. z (...) Związku (...) –
k. 18-19,

- świadectwo wnioskodawcy o otrzymaniu tytułu wykwalifikowanego pszczelarza
z 7.05.1988 r. – k. 21,

- legitymacja Wojewódzkiego Związku (...) dla A. G. z 1988 r. – k. 17,

- medal pamiątkowy A. G. z 1984 r. – k. 20,

- zeznania świadka W. S.,

- zeznania świadka E. M.,

- przesłuchanie wnioskodawcy.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów
z dokumentów zgromadzonych w aktach rentowych oraz w ramach toczącego się w sprawie sądowego postępowania dowodowego, których domniemanie prawdziwości wynika z art. 244 i nast. k.p.c., a nadto ich wiarygodność nie została obalona przez żadną ze stron.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania wnioskodawcy w zakresie, w jakim twierdził on, iż w okresie wakacji szkolnych wyjeżdżał do miejscowości U., gdzie jego rodzice prowadzili gospodarstwo rolne, celem pomagania im w tym gospodarstwie. Okoliczność te potwierdzili w swoich pisemnych zeznaniach złożonych w trakcie postępowania wyjaśniającego przed organem rentowym świadkowie J. D. i J. P.. Ponadto
z dokumentacji zgromadzonej w aktach organu rentowego wynika w sposób nie budzący wątpliwości, iż rodzice wnioskodawcy A. i O. G. posiadali gospodarstwo położone w miejscowości U..

Sąd dał wiarę również zeznaniom wnioskodawcy w zakresie, w jakim wskazywał on, iż pomagał rodzicom, głównie ojcu w prowadzeniu pasieki
w miejscowości Ś. koło K. w okresie od lipca 1970 r. do lipca 1974 r. Jego zeznania w tym zakresie potwierdzili przesłuchani w sprawie świadkowie W. S., od którego matki wydzierżawione zostało pole, na którym stały ule oraz E. M., którego ojciec również prowadził pasiekę w pobliżu pasieki (...). Analiza zeznań świadków i wnioskodawcy prowadzi do uznania, iż praca przy pasiece
ma charakter sezonowy. Rozbieżności w zeznaniach świadków
i wnioskodawcy pojawiły się w zakresie okresu, w jakim mają miejsce stałe prace przy takiej pasiece. Sąd w tym zakresie oparł się na zeznaniach świadka E. M., który był synem pszczelarza i który zeznał, że najwięcej prac, stałych prac, jest w okresie od początku maja
do końca września każdego roku. W ocenie Sądu praca w pozostałych miesiącach danego roku ma charakter jedynie dorywczy, kiedy to należy głównie posprzątać ule, posprawdzać, co się w nich dzieje.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawcy R. G. należy uznać za nieuzasadnione.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r.
o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2013 r. Nr 170) prawo
do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która: do dnia rozwiązania stosunku pracy z przyczyn dotyczących zakładu pracy,
w rozumieniu przepisów ustawy o promocji zatrudnienia, w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 35 lat dla kobiet i 40 lat dla mężczyzn.

Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa
w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10
ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227,
z poźn. zm.), zwanej dalej "ustawą o emeryturach i rentach z FUS".

W myśl art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1
po upływie co najmniej 6 miesięcy pobierania zasiłku dla bezrobotnych,
o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła
bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy
o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3)złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 6-miesięczny okres pobierania zasiłku
dla bezrobotnych.

Wydając zaskarżoną decyzję organ rentowy badał wszystkie przesłanki niezbędne do przyznania świadczenia przedemerytalnego na podstawie wyżej powołanych przepisów prawa i zakwestionował jedynie przesłankę posiadania przez wnioskodawcę co najmniej 40 lat okresów składkowych
i nieskładkowych. ZUS uznał bowiem w tym względzie, że wnioskodawca legitymuje się stażem ubezpieczeniowym w łącznym wymiarze 37 lat i 10 dni.

Wnioskodawca domagał się natomiast uwzględnienia do stażu ubezpieczeniowego dodatkowo okresu jego pracy w gospodarstwie rolnym rodziców od dnia 4 lipca 1970 r. do dnia 31 lipca 1974 r.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U.
z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) przy ustalaniu prawa do emerytury
oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe: przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia, jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Należy podkreślić, że przy ustalaniu prawa do świadczenia,
o zaliczeniu okresów pracy w gospodarstwie rolnym sprzed objęcia rolników obowiązkiem opłacania składek na rolnicze ubezpieczenie społeczne domowników (tj. przed dniem 1 stycznia 1983 r.) przesądza wystąpienie dwóch okoliczności: po pierwsze - wykonywanie czynności rolniczych
w sposób stały, gotowość do podjęcia pracy rolniczej, po drugie - czynności
te muszą być wykonywane w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy, tj. minimum 4 godziny dziennie (wyroki Sądu Najwyższego
z dnia 3 lipca 2001 r., II UKN 466/00 - 2003 r., Nr 7, poz. 186 oraz z 10 maja 2000 r., II UKN 535/99 - OSNP z 2001 r. Nr 21, poz. 650 oraz wyrok SA w Lublinie z dnia 17 kwietnia 2013 r., III AUa 212/13, LEX nr 1312059
i wyrok SA w Warszawie z dnia 14 października 2009 r., III AUa 476/2009, Lex Polonica nr 2325492).

Praca w gospodarstwie rolnym domownika musi mieć charakter stały
i wymiar czasu odpowiadający, co najmniej 1/2 etatu pracowniczego.
Nie sprzeciwia się zaliczeniu takiej pracy fakt równoległej nauki, jeśli okoliczności faktyczne wskazują na potrzebę pomocy domownika
w gospodarstwie i na realną możliwość pogodzenia pracy w gospodarstwie
z nauką, nawet okresowo, od wiosny do jesieni (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Łodzi z dnia 24 sierpnia 2012 r., III AUa 59/12, LEX
nr (...); wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 9 października 2013 r., III AUa 427/13, LEX nr 1378617).

Ponadto Sąd Apelacyjny w Rzeszowie w wyroku z dnia 21 sierpnia 2013 r., III AUa 461/13 (LEX nr 1362801) zwrócił uwagę, iż stała praca
w gospodarstwie rolnym nie polega na codziennym wykonywaniu czynności rolniczych, co ze względu na rozmiar gospodarstwa, sezonowość prac
lub rodzaj produkcji może nie być w pewnych okresach konieczne,
lecz polega na gotowości wykonywania pracy rolniczej, jeżeli sytuacja tego wymaga, a więc w tym wypadku na dyspozycyjności osoby pracującej
w gospodarstwie rolnym, w wymiarze czasu pracy, za który uważa się wymiar co najmniej połowy pełnego wymiaru czasu pracy.

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało,
że wnioskodawca pomagał rodzicom w prowadzeniu gospodarstwa rolnego
w miejscowości U. w okresie wakacji szkolnych, a więc w miesiącach lipiec i sierpień w latach 1970-1973 oraz w miesiącu lipcu 1974 r. Pracował wówczas codziennie pomagając w prowadzeniu działalności rolniczej. Ponadto Sąd uznał, że wnioskodawca pomagał rodzicom przy prowadzeniu pasieki w miejscowości Ś. koło K. w latach 1970-1974,
a praca przy ulach miała charakter sezonowy i obejmowała czas od początku maja do końca września danego roku, w tym bowiem czasie prace miały charakter stały. W pozostałych miesiącach każdego roku prace w pasiece mają jedynie charakter dorywczy.

W rezultacie Sąd zaliczył wnioskodawcy do stażu ubezpieczeniowego okres pracy w gospodarstwie rolnym rodziców obejmujący czas od 4 lipca 1970 r. do 30 września 1970 r. (3 miesiące), od 1 maja 1971 r. do 30 września 1971 r. (5 miesięcy), od 1 maja 1972 r. do 30 września 1972 r.
(5 miesięcy), od 1 maja 1973 r. do 30 września 1973 r. (5 miesięcy), od 1 maja 1974 r. do 31 lipca 1974 r. (3 miesiące), a więc w łącznym wymiarze 21 miesięcy.

W rezultacie z poczynionych w sprawie ustaleń wynika, iż wnioskodawca udowodnił 38 lat, 9 miesięcy i 10 dni okresów składkowych
i nieskładkowych.

Na podstawie zgromadzonego materiału dowodowego Sąd przyjął, że wnioskodawca nie spełnił wszystkich przesłanek niezbędnych do uzyskania prawa do świadczenia przedemerytalnego. Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało bowiem, że nie udowodnił on okresu uprawniającego do emerytury wynoszącego co najmniej 40 lat okresów składkowych i nieskładkowych.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 1 k.p.c. oraz
w oparciu o powołane wyżej przepisy prawa orzeczono, jak w sentencji wyroku.