Portal Orzeczeń Sądu Okręgowego w Przemyślu

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 29 maja 2015 r.

Sąd Okręgowy w Przemyślu III Wydział Pracy i Ubezpieczeń Społecznych

w składzie następującym:

Przewodniczący SSO Anna Kicman

Protokolant st. sekr. sądowy Katarzyna Maziarczyk - Kotwica

po rozpoznaniu w dniu 27 maja 2015 r. w Przemyślu

na rozprawie

sprawy H. B.

przeciwko Zakładowi Ubezpieczeń Społecznych Oddziałowi w R.

o świadczenie przedemerytalne

na skutek odwołania H. B.

od decyzji Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R.

z dnia 23 lutego 2015 r., znak: (...)

I.  zmienia zaskarżoną decyzję w ten sposób, że przyznaje wnioskodawczyni H. B. prawo do świadczenia przedemerytalnego, począwszy od 1 stycznia 2015 r.,

II.  zasądza od Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddziału w R. na rzecz wnioskodawczyni kwotę 60 zł (słownie złotych: sześćdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego.

Sygn. akt III U 261/15

UZASADNIENIE

wyroku z dnia 29 maja 2015 r.

Decyzją z dnia 23 lutego 2015 r. znak: (...) Zakład Ubezpieczeń Społecznych Oddział w R. odmówił wnioskodawczyni H. B. prawa do świadczenia przedemerytalnego.

W podstawie prawnej powołano ogólnie przepisy ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2004 r. Nr 120, poz. 1252).

W uzasadnieniu odwołując się do treści art. 2 ww. ustawy wskazano, że odmawia się prawa do świadczenia przedemerytalnego, ponieważ wnioskodawczyni nie spełniła warunków, tj. nie udowodniła wymaganego okresu zatrudnienia 30 lat, a jedynie 22 lata, 10 miesięcy i 4 dni. Ponadto do stażu pracy nie uwzględniono okresu pracy we własnym gospodarstwie rolnym, gdyż wnioskodawczyni nie opłacała składki na ubezpieczenie społeczne rolników – zgodnie z zaświadczeniem z Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego z dnia (...)

W załączniku do decyzji Zakład Ubezpieczeń Społecznych poinformował, że w celu doliczenia stażu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców w latach 1984-1986 niezbędne jest złożenie całości dokumentów, tj. oświadczenia wnioskodawcy, zeznania dwóch świadków, zaświadczenia o posiadaniu gospodarstwa rolnego, zaświadczenia o zameldowaniu, oświadczenia, czy wnioskodawczyni kontynuowała naukę po ukończeniu szkoły podstawowej, jeżeli tak – to należy przedłożyć świadectwo ze szkoły ponadpodstawowej oraz oświadczenie, czy w trakcie nauki wnioskodawczyni mieszkała w internacie. Jednocześnie poinformowano, że wnioskodawczyni nie może ubiegać się o doliczenie w/w okresu, ponieważ powierzchnia gospodarstwa rolnego rodziców wynosiła 0,48 ha, a zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1964 r. w sprawie przenoszenia własności nieruchomości rolnych, znoszenia współwłasności takich nieruchomości oraz dziedziczenia gospodarstw rolnych, wielkość minimalnej normy obszarowej przy ustalaniu stażu pracowniczego wynosi w latach od 23 grudnia 1971 r. do 30 czerwca 1989 r. – 0,50 ha.

Odwołanie od powyższej decyzji złożyła wnioskodawczyni H. B., wnosząc o jej zmianę poprzez uznanie, że przysługuje jej prawo do świadczenia przedemerytalnego oraz zasądzenie na rzecz wnioskodawczyni kosztów postępowania według norm przepisanych.

Na uzasadnienie swojego stanowiska podała w szczególności, że wnioskodawczyni w 1973 r. zawarła związek małżeński, 7 stycznia 1974 r. urodziła syna R., zaś (...) córkę M.. Przez cały okres małżeństwa wnioskodawczyni opiekowała się dziećmi, prowadziła gospodarstwo domowe, a równolegle pracowała w gospodarstwie rolnym.
Z przedmiotowej decyzji nie wynika, aby ZUS przy ustaleniu okresu uprawniającego do emerytury wziął pod uwagę treść art. 10 ust. 1 pkt 3. Wnioskodawczyni posiadała gospodarstwo położone w J. przy ul. (...).

W odpowiedzi na odwołanie organ rentowy wniósł o jego oddalenie.

W uzasadnieniu podano w szczególności, że wnioskodawczyni na dzień składania wniosku ukończyła (...) życia, w związku z czym prawo do świadczenia przedemerytalnego przysługiwałoby po spełnieniu warunków określonych w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych. Ponieważ wnioskodawczyni nie udowodniła wymaganych 30 lat okresów składkowych i nieskładkowych, a jedynie 22 lata, 10 miesięcy i 4 dni, organ rentowy odmówił przyznania świadczenia przedemerytalnego. Organ rentowy powołał się na art. 10 ustawy o emeryturach i rentach z FUS i wskazał, że składając wniosek o świadczenie przedemerytalne, w kwestionariuszu dotyczącym okresów składkowych i nieskładkowych wnioskodawczyni oświadczyła, że w gospodarstwie rolnym pracowała w okresie od 1 grudnia 1984 r. do 22 stycznia 1986 r. Ponieważ z zaświadczenia KRUS z dnia(...). nie wynika, aby wnioskodawczyni opłacała składki na ubezpieczenie społeczne rolników, a wnioskodawczyni nie udokumentowała faktu wykonywania pracy w gospodarstwie rolnym przed 1 stycznia 1983 r., brak podstaw do uzupełnienia stażu okresem pracy w gospodarstwie rolnym. Ponadto z ostrożności procesowej organ rentowy podniósł, że z treści rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 28 listopada 1964 r. wynika, iż po dniu 23 grudnia 1971 r. za gospodarstwo rolne uważano użytki rolne o powierzchni powyżej 0,5ha.

Sąd Okręgowy w Przemyślu ustalił następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni H. B., ur. (...), w dniu 29 stycznia 2015 r. złożyła wniosek o świadczenie przedemerytalne. We wniosku tym oświadczyła, że w okresie od 1 grudnia 1984 r. do 22 stycznia 1986 r. pracowała we własnym gospodarstwie rolnym.

Wnioskodawczyni do wniosku dołączyła m.in.: postanowienie z dnia 29 stycznia 2015 r. wydane przez Wójta Gminy J. o odmowie wydania zaświadczenia dotyczącego opłacania składek na Fundusz Emerytalny Rolników od 1 lipca 1977 r. do 31 grudnia 1988 r. uznając, iż nie jest możliwe wydanie zaświadczenia potwierdzającego taki stan ze względu na brak dokumentów niezbędnych do stwierdzenia tego faktu, ponieważ dokumenty nie zachowały się z uwagi na upływ czasu do ich archiwizacji; zaświadczenie z dnia 29 stycznia 2015 r. wydane przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego, z którego wynika, że H. B. na dzień 29 stycznia 2015 r. nie figuruje w ewidencji osób ubezpieczonych w KRUS; zaświadczenie z dnia 26 stycznia 2015 r. wydane przez Wójta Gminy J., z którego wynika, że wnioskodawczyni na terenie gminy figuruje w ewidencji podatkowej nieruchomości rolnych, która obejmuje obszar o powierzchni 0,3572ha fizycznego, tj. 0,4992 ha przeliczeniowego; zaświadczenie z dnia 28 stycznia 2015 r. wystawione przez Starostę (...), z którego wynika, że rejestr gruntów w zakresie i w okresie będącym przedmiotem wniosku zawiera wpisy – w okresie od grudnia 1984 r. do lutego 1986 r. W. B. była właścicielem/władającym gruntem położonym w m. J. o powierzchni 0,1088 ha, w rejestrze gruntów miasta J. w okresie od grudnia 1984 r. do lutego 1986 r. E. B. nie figuruje; zaświadczenie z dnia 27 stycznia 2015 r. wystawione przez Starostę (...), z którego wynika, że rejestr gruntów miasta J. zawiera wpis, iż w okresie od grudnia 1984 r. do lutego 1986 r. właścicielem gruntu o powierzchni 0,10ha był Skarb Państwa, a władającym w ½ części J. G. i w ½ A. G.; zaświadczenie z dnia 28 stycznia 2015 r. wystawione przez Starostę (...), z którego wynika, że rejestr gruntów miasta J. zawiera wpis, iż w okresie od 13 marca 1985 r. do lutego 1986 r. właścicielem gruntu o powierzchni 0,38 ha byli H. B. i Z. B..

Wnioskodawczyni ubiegając się poprzednio o świadczenie – emeryturę pomostową, świadczenie przedemerytalne, przedłożyła w organie rentowym dokumentację poświadczającą przebieg jej zatrudnienia - świadectwa pracy, zaświadczenia wystawione przez Powiatowy Urząd Pracy w J., w tym świadectwo pracy z dnia 1 kwietnia 2014 r. wystawione przez Firmę (...) w J., z którego wynika, że wnioskodawczyni była zatrudniona w tej firmie w okresie od 18 marca 2013 r. do 31 marca 2014 r., w pełnym wymiarze czasu pracy na stanowisku pracownika biurowego, a przyczyną wypowiedzenia umowy o pracę była likwidacja z przyczyn ekonomicznych zajmowanego przez nią stanowiska.

Na podstawie całości zgromadzonej dokumentacji ZUS decyzją z dnia 23 lutego 2015 r. odmówił wnioskodawczyni prawa do świadczenia przedemerytalnego, ponieważ nie udowodniła ona wymaganego okresu zatrudnienia 30 lat, a jedynie 22 lata, 10 miesięcy i 4 dni, a do stażu pracy nie uwzględniono okresu pracy we własnym gospodarstwie rolnym, gdyż wnioskodawczyni nie opłacała składki na ubezpieczenie społeczne rolników.

Dowód – akta organu rentowego:

- wniosek o świadczenie przedemerytalne z dnia 29.01.2015 r.,

- postanowienie z dnia 29.01.2015 r. wydane przez Wójta Gminy J.,

- zaświadczenie z dnia 29.01.2015 r. wydane przez Kasę Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego,

- zaświadczenie z dnia 26.01.2015 r. wydane przez Wójta Gminy J.,

- zaświadczenie z dnia 28.01.2015 r. wystawione przez Starostę (...),

- zaświadczenie z dnia 27.01.2015 r. wystawione przez Starostę (...),

- zaświadczenie z dnia 28.01.2015 r. wystawione przez Starostę (...),

- świadectwo pracy, zaświadczenia wystawione przez Powiatowy Urząd Pracy w J.,

- decyzja ZUS z dnia 23.02.2015 r.

Ponadto Sąd ustalił, że wnioskodawczyni H. B. przez cały czas zamieszkiwała wraz z rodzicami przy ul. (...)
w J., również po zawarciu związku małżeńskiego. Rodzice wnioskodawczyni pracowali zawodowo, matka w geodezji, a ojciec był kierowcą.

W dniu(...). wnioskodawczyni ukończyła 16 lat. Wówczas uczęszczała jeszcze do Liceum Ogólnokształcącego w J. w systemie dziennym do czerwca 1973 r., natomiast od września 1973 r. rozpoczęła naukę w trybie zaocznym. Pod koniec 1973 r. wnioskodawczyni wyszła za mąż, w dniu (...) urodziła pierwsze dziecko, a później(...) urodziła drugie dziecko. Wnioskodawczyni nie pracowała zawodowo po urodzeniu dzieci, a ubezpieczeniu zdrowotnemu podlegała
w zakładzie pracy męża.

Rodzice wnioskodawczyni posiadali - władali gruntami rolnymi położonymi w J. przy ul. (...) o łącznej powierzchni około 30 arów. Ponadto na K. dzierżawili działkę
o powierzchni około 60 arów od A. W. od 1970 r. A. W. opłacała podatek rolny, a z tytułu dzierżawy rodzice wnioskodawczyni płacili jej czynsz lub przekazywali płody rolne.

Rodzice wnioskodawczyni hodowali trzodę chlewną, drób – kury i króliki. Ponadto uprawiali ziemniaki, buraki, warzywa, zboża.

Wnioskodawczyni pracowała w gospodarstwie rolnym swoich rodziców. Pracowała w nim w okresie, gdy uczyła się w szkole w systemie dziennym. Niezbędne prace wykonywała wówczas po powrocie ze szkoły. Do jej obowiązków należała praca przy obrządku zwierząt hodowlanych, karmienie ich. Wykonywała niezbędne prace na działkach przydomowych, gdzie sadzono ziemniaki, buraki, warzywa, zboże, a po powrocie rodziców z pracy, jechała z nimi do pracy w polu położonym przy K. – pracowała przy wykopkach, siekaniu itp.

Wnioskodawczyni w gospodarstwie rolnym rodziców pracowała również później, po urodzeniu dzieci. Wówczas większość prac w tym gospodarstwie spoczywało na wnioskodawczyni. Jej babcia sprawowała opiekę nad dziećmi, wnioskodawczyni natomiast wykonywała wszystkie niezbędne prace. Przez cały czas w gospodarstwie tym pracowała w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy.

Wnioskodawczyni stała się właścicielką gospodarstwa rolnego od 1984 r., w tym czasie kupiła wraz z mężem działkę w M. o powierzchni 38 arów i od tego czasu też nie dzierżawiono już działki od A. W..
W dalszym ciągu nie podlegała ubezpieczeniu społecznemu rolników.

W dniu 23 stycznia 1986 r. wnioskodawczyni rozpoczęła pracę zawodową.

Ponadto Sąd ustalił, że wnioskodawczyni jest zarejestrowana w Powiatowym Urzędzie Pracy w J. od dnia 1 kwietnia 2014 r. jako osoba bezrobotna i z tego tytułu otrzymywała zasiłek. Decyzją z dnia 27 kwietnia 2015 r. Starosta (...) orzekł o utracie przez H. B. prawa do zasiłku od dnia 9 kwietnia 2015 r. z powodu maksymalnego okresu jego pobierania.

Dowód:

- świadectwo dojrzałości z 24.05.1975 r. – k. 17,

- umowa wieczystego użytkowania z 24.10.1964 r. – k. 19-22,

- umowa darowizny z 11.02.1988 r. – k. 25-26,

- umowa sprzedaży z 5.12.1984 r. – k. 23-24,

- umowa dzierżawy z dnia 23.02.1996 r. – k. 27,

- faks nadesłany przez Starostwo Powiatowe w J., a zawierające wpisy z rejestru gruntów z lat 1972, 1977, 1985, 1988 z zaznaczonymi nr i powierzchnią działek należących do A. W. – k. 42-58,

- zaświadczenie Powiatowego Urzędu Pracy w J. z dnia 10.03.2015 r. – k. 36-37,

- decyzja Starosty (...) z dnia 27.04.2015 r. – k. 59 (koperta),

- zeznania świadka W. L.,

- zeznania świadka Z. B.,

- zeznania świadka B. P.,

- przesłuchanie wnioskodawczyni.

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił na podstawie dowodów
z dokumentów zgromadzonych w aktach organu rentowego oraz w ramach toczącego się w sprawie sądowego postępowania dowodowego, których domniemanie prawdziwości wynika z art. 244 i nast. k.p.c., a ponadto ich wiarygodność nie została obalona przez żadną ze stron.

Sąd uznał za wiarygodne zeznania świadków W. L., B. P. oraz Z. B., w zakresie mającym istotne znaczenie dla rozpoznania sprawy, jako spójne, logiczne, wzajemnie się uzupełniające. Wynika z nich jednoznacznie, że wnioskodawczyni pracowała w gospodarstwie rolnym rodziców, co należało do jej obowiązków, jakie rodzice uprawiali grunty, co na nich uprawiali, jakie hodowali zwierzęta.

Sąd dał również wiarę zeznaniom wnioskodawczyni H. B., jako logicznym, znajdującym potwierdzenie w pozostałym zgromadzonym w sprawie materiale dowodowym. Wnioskodawczyni wskazywała, że co najmniej od ukończenia 16 roku życia pracowała w gospodarstwie rolnym rodziców. Początkowo podała wprawdzie, że w 1974 r., a więc po wyjściu za mąż i urodzeniu pierwszego dziecka rodzice przekazali jej gospodarstwo, jednak w ocenie Sądu należy uznać, że gospodarstwo rolne przez cały czas w spornym okresie należało do rodziców wnioskodawczyni. Brak jest jakiegokolwiek dowodu na to, że doszło do formalnego przekazania gospodarstwa. Podnieść należy chociażby, iż to rodzice wnioskodawczyni przez cały czas faktycznie dzierżawili grunty od A. W.. Istotne znaczenie miało natomiast ustalenie, jak twierdziła wnioskodawczyni i co potwierdzili świadkowie, iż H. B. faktycznie przez cały czas pracowała w gospodarstwie rolnym. Wnioskodawczyni opisała, jakie grunty wchodziły w skład gospodarstwa rolnego jej rodziców, co się na nich uprawiało, jakie zwierzęta rodzice hodowali w swoim gospodarstwie, a zeznania te znalazły potwierdzenie w zeznaniach przesłuchanych w sprawie świadków.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Odwołanie wnioskodawczyni H. B. należy uznać za uzasadnione.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 30 kwietnia 2004 r.
o świadczeniach przedemerytalnych (Dz. U. z 2013 r. Nr 170) prawo
do świadczenia przedemerytalnego przysługuje osobie, która: do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z przyczyn dotyczących zakładu pracy, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2008 r. Nr 69, poz. 415, z późn. zm.), zwanej dalej "ustawą o promocji zatrudnienia", w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 55 lat - kobieta oraz 60 lat - mężczyzna oraz posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 30 lat dla kobiet i 35 lat dla mężczyzn

Na podstawie art. 2 ust. 2 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych za okres uprawniający do emerytury, o którym mowa
w ust. 1, uważa się okres ustalony zgodnie z przepisami art. 5-9, art. 10
ust. 1 oraz art. 11 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach
z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2009 r. Nr 153, poz. 1227,
z poźn. zm.), zwanej dalej "ustawą o emeryturach i rentach z FUS".

W myśl art. 2 ust. 3 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych Świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie określonej w ust. 1
po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych,
o którym mowa w ustawie o promocji zatrudnienia, jeżeli osoba ta spełnia łącznie następujące warunki:

1)nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna;

2)w okresie pobierania zasiłku dla bezrobotnych nie odmówiła
bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej, w rozumieniu ustawy
o promocji zatrudnienia, albo zatrudnienia w ramach prac interwencyjnych lub robót publicznych;

3) złoży wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku
dla bezrobotnych.

Wydając zaskarżoną decyzję organ rentowy stwierdził, że wnioskodawczyni nie udowodniła wymaganych 30 lat okresów składkowych i nieskładkowych, a jedynie 22 lata, 10 miesięcy i 4 dni.

Wnioskodawczyni w toku postępowania domagała się uwzględnienia do stażu ubezpieczeniowego dodatkowo okresu pracy w gospodarstwie rolnym rodziców.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r.
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t. j. Dz. U.
z 2013 r. poz. 1440 ze zm.) przy ustalaniu prawa do emerytury
oraz przy obliczaniu jej wysokości uwzględnia się również następujące okresy, traktując je, z zastrzeżeniem art. 56, jak okresy składkowe:

1) okresy ubezpieczenia społecznego rolników, za które opłacono przewidziane w odrębnych przepisach składki,

2) przypadające przed dniem 1 lipca 1977 r. okresy prowadzenia gospodarstwa rolnego po ukończeniu 16 roku życia,

3) przypadające przed dniem 1 stycznia 1983 r. okresy pracy w gospodarstwie rolnym po ukończeniu 16 roku życia,

jeżeli okresy składkowe i nieskładkowe, ustalone na zasadach określonych w art. 5-7, są krótsze od okresu wymaganego do przyznania emerytury, w zakresie niezbędnym do uzupełnienia tego okresu.

Należy podkreślić, że przy ustalaniu prawa do świadczenia,
o zaliczeniu okresów pracy w gospodarstwie rolnym sprzed objęcia rolników obowiązkiem opłacania składek na rolnicze ubezpieczenie społeczne domowników (tj. przed dniem 1 stycznia 1983 r.) przesądza wystąpienie dwóch okoliczności: po pierwsze - wykonywanie czynności rolniczych
w sposób stały, gotowość do podjęcia pracy rolniczej, po drugie - czynności
te muszą być wykonywane w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy, tj. minimum 4 godziny dziennie (wyroki Sądu Najwyższego
z dnia 3 lipca 2001 r., II UKN 466/00 - 2003 r., Nr 7, poz. 186 oraz z 10 maja 2000 r., II UKN 535/99 - OSNP z 2001 r. Nr 21, poz. 650 oraz wyrok SA w Lublinie z dnia 17 kwietnia 2013 r., III AUa 212/13, LEX nr 1312059
i wyrok SA w Warszawie z dnia 14 października 2009 r., III AUa 476/2009, Lex Polonica nr 2325492).

W judykaturze wykształcił się pogląd, że o uwzględnieniu przy ustalaniu prawa do świadczeń emerytalno-rentowych okresów pracy
w gospodarstwie rolnym sprzed objęcia rolników obowiązkiem opłacania składki na rolnicze ubezpieczenie społeczne domowników (tj. przed dniem 1 stycznia 1983 r.) przesądza wystąpienie dwóch okoliczności:

1) wykonywanie czynności rolniczych powinno odbywać się zgodnie
z warunkami określonymi w definicji legalnej "domownika" z art. 6 pkt 2 ustawy o u.s.r. oraz

2) czynności te muszą być wykonywane w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy, tj. minimum 4 godziny dziennie (zob. m.in. wyrok Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 8 marca 2011 r., II UK 305/10, LEX nr 852557, wyrok Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 28 lutego 2012 r., III AUa 1793/11, LEX nr 1163528, wyrok Sądu Apelacyjnego w Białymstoku z dnia 9 października 2013 r., III AUa 427/13, LEX nr 1378617) /K. A. (red.), B. S., Komentarz do art. 10 ustawy
o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, 2014.04.15/.

W myśl art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 20 grudnia 1990 r. o ubezpieczeniu społecznym rolników (t. j. DZ. U. z 2013 r., poz. 1403 ze zm.) przez domownika - rozumie się osobę bliską rolnikowi, która:

a)ukończyła 16 lat,

b)pozostaje z rolnikiem we wspólnym gospodarstwie domowym
lub zamieszkuje na terenie jego gospodarstwa rolnego albo w bliskim sąsiedztwie,

c)stale pracuje w tym gospodarstwie rolnym i nie jest związana
z rolnikiem stosunkiem pracy.

Wskazać należy również, iż W tym miejscu należy odwołać się do przepisów ustawy z dnia 27 października 1977 r. o zaopatrzeniu emerytalnym oraz innych świadczeniach dla rolników i ich rodzin (Dz. U. z 1977 r. Nr 32, poz. 140), która w art. art. 75 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 października 1977 r. nakazywał przez określenie rolnik rozumieć właściciela lub posiadacza gospodarstwa rolnego o powierzchni powyżej 0,5 ha gruntów rolnych i leśnych, który nie był objęty ubezpieczeniem społecznym na podstawie przepisów o ubezpieczeniu społecznym członków rolniczych spółdzielni produkcyjnych i spółdzielni kółek rolniczych oraz ich rodzin.

Przeprowadzone w sprawie postępowanie dowodowe wykazało ponad wszelką wątpliwość, że wnioskodawczyni w spornym okresie pracowała stale
w gospodarstwie rolnym swoich rodziców, składającym się z gruntów rolnych położonych przy ul. (...) w J. o łącznej powierzchni 30 arów oraz dzierżawionych od A. W. położonych na K. o powierzchni około 60 arów. Wnioskodawczyni pracowała
w nim co najmniej od ukończenia 16 roku życia, kiedy jeszcze uczęszczała do szkoły w systemie dziennym, jak i później kiedy zawarła związek małżeński
i urodziła dzieci. Wykonywała w tym gospodarstwie wszelkie niezbędne prace – prace polowe oraz prace przy obrządku zwierząt hodowlanych, w wymiarze nie niższym niż połowa ustawowego czasu pracy, jak również pozostawała
w gotowości do ich wykonywania.

W rezultacie Sąd uwzględnił wnioskodawczyni okres pracy w gospodarstwie rolnym rodziców, jako domownika, w wymiarze niezbędnym do uzupełnienia brakującego stażu ubezpieczeniowego – 7 lat, 10 miesięcy
i 26 dni, licząc od dnia ukończenia 16 roku życia, a więc od dnia 5 września 1972 r.

Powyższe zaś daje podstawę do stwierdzenia, iż wnioskodawczyni udowodniła 30 lat okresów składkowych, nieskładkowych i uzupełniających,
jak również spełniła wszystkie przesłanki niezbędne do przyznania jej prawa do świadczenia przedemerytalnego, bowiem w szczególności do rozwiązania ostatniego stosunku pracy doszło z przyczyn dotyczących zakładu pracy,
w którym była zatrudniona przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy; ukończyła co najmniej 55 lat; po upływie co najmniej 180 dni pobierania zasiłku dla bezrobotnych nadal jest zarejestrowana jako bezrobotna; złożyła wniosek o przyznanie świadczenia przedemerytalnego w terminie nieprzekraczającym 30 dni od dnia wydania przez powiatowy urząd pracy dokumentu poświadczającego 180-dniowy okres pobierania zasiłku dla bezrobotnych.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o świadczeniach przedemerytalnych prawo do świadczenia przedemerytalnego ustala się na wniosek osoby zainteresowanej, od następnego dnia po dniu złożenia wniosku wraz
z dokumentami, o których mowa w ust. 3.

Do wniosku dołącza się dowody uzasadniające prawo do świadczenia przedemerytalnego, w tym decyzję o utracie prawa do zasiłku dla bezrobotnych lub informację o upływie 6 miesięcy pobierania zasiłku
dla bezrobotnych, o którym mowa w art. 2 ust. 3, a także dowody wymagane do ustalenia prawa do emerytury oraz jej wysokości, określone przepisami ustawy o emeryturach i rentach z FUS (ust. 3 art. 7).

W rezultacie Sąd przyznał wnioskodawcy prawo do świadczenia przedemerytalnego, począwszy od 1 stycznia 2015 r.

Mając na uwadze powyższe, na podstawie art. 477 ¹⁴ § 2 k.p.c.
oraz w oparciu o powołane wyżej przepisy prawa orzeczono, jak w punkcie I sentencji wyroku.

O zwrocie kosztów zastępstwa procesowego orzeczono na podstawie przepisów art. 98, art. 99 i art. 108 § 1 k.p.c. oraz § 12 ust. 2 w zw. z § 2 ust. 1 i 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu (t. j. Dz. U. z 2013 r. poz. 461).