Serwis Internetowy Portal Orzeczeń używa plików cookies. Jeżeli nie wyrażają Państwo zgody, by pliki cookies były zapisywane na dysku należy zmienić ustawienia przeglądarki internetowej. Korzystając dalej z serwisu wyrażają Państwo zgodę na używanie cookies , zgodnie z aktualnymi ustawieniami przeglądarki.

I Cz 239/13 - postanowienie z uzasadnieniem Sąd Okręgowy w Przemyślu z 2013-09-24

Sygn. akt I Cz 239/13

POSTANOWIENIE

Dnia 24 września 2013 r.

Sąd Okręgowy w Przemyślu Wydział I Cywilny

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSO Grażyna Mrozowicz

Sędziowie: SO Anna Sierpińska

SO Jacek Saramaga /spr./

Protokolant: st. sekretarz sądowy Joanna Żygała

po rozpoznaniu w dniu 24 września 2013 r. w Przemyślu

na posiedzeniu niejawnym sprawy

z powództwa Powiatu (...)

przeciwko A. M. i K. K. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą Policealne Studium Detektywów i (...) s.c.
w K.

o zapłatę

na skutek zażalenia pozwanych na postanowienie Sądu Rejonowego
w Jarosławiu z dnia 5 marca 2013 r., sygn. akt I Nc 356/12

postanawia:

oddalić zażalenie.

UZASADNIENIE

Postanowieniem z dnia 5 marca 2013 r., sygn. akt I Nc 356/12, Sąd Rejonowy w Jarosławiu w sprawie z powództwa Powiatu (...) przeciwko A. M. i K. K. prowadzącym działalność gospodarczą pod nazwą Policealne Studium Detektywów i (...) s.c. w K. o zapłatę kwoty 19.810 złotych:

I.  odrzucił zażalenie pozwanych A. M. i K. K. prowadzących działalność gospodarczą pod nazwą Policealne Studium Detektywów i (...) s. c. w K. na postanowienie Sądu Rejonowego w Jarosławiu wydane w niniejszej sprawie w dniu 4 grudnia 2012 roku,

II.  nakazał zwrot ze Skarbu Państwa (kasy Sądu Rejonowego w Jarosławiu) na rzecz pozwanych kwoty 199,00 zł tytułem uiszczonej opłaty od zażalenia.

W uzasadnieniu Sąd Rejonowy wskazał, że w dniu 28 grudnia 2012 r. pozwani wnieśli zażalenie na postanowienie tego Sądu z dnia 4 grudnia 2012 r. zaskarżając je w całości i domagając się uchylenia zaskarżonego orzeczenia i nadania sprawie dalszego biegu.

Podano dalej, że zgodnie z zarządzeniem z dnia 7 stycznia 2013 roku A. M. i K. K. wezwani zostali do uiszczenia solidarnie opłaty od zażalenia w kwocie 199,00 złotych oraz dołączenia odpisu zażalenia z dnia 28 grudnia 2012 roku — w terminie tygodniowym od doręczenia wezwania, pod rygorem odrzucenia zażalenia.

Ze zwrotnych potwierdzeń odbioru wynika, że wezwania doręczono w dniu 1 lutego 2013 roku. We wskazanym wyżej terminie pozwani uzupełnili braki zażalenia jedynie w części tj. w dniu 4 lutego 2013 roku uiścili opłatę w kwocie 199,00 złotych, nie dołączyli natomiast odpisu zażalenia. Dodano przy tym, że zażalenie przysługuje jedynie na pkt III postanowienia wydanego w niniejszej sprawie w dniu 4 grudnia 2012 r.

W konsekwencji, mając na względzie przedstawione okoliczności, Sąd pierwszej instancji orzekł jak w punkcie I postanowienia na podstawie art. 370 k.p.c. w zw. z art. 397 § 2 k.p.c., art. 394 § 3 k.p.c. i w zw. z art. 128 § 1 k.p.c.

Końcowo Sąd Rejonowy wskazał, że podstawę orzeczenia zawartego w punkcie II postanowienia stanowił art. 79 ust. 1 pkt lb ustawy z dnia 28 lipca 2005 roku o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (t.j. Dz. U. 2010 Nr 90, poz. 594 z późn. zm.), zgodnie z którym sąd z urzędu zwraca stronie całą uiszczoną opłatę m.in. od pisma odrzuconego, jeżeli odrzucenie nastąpiło przed wysłaniem odpisu pisma innym stronom.

Powyższe postanowienie pozwani A. M. i K. K. prowadzący działalność gospodarczą pod nazwą Policealne Studium Detektywów i (...) s. c. w K. zaskarżyli zażaleniem w całości wnosząc o jego uchylenie i zobowiązanie Sądu I instancji do rozpatrzenia zażalenia oraz o zaliczenie kosztów postępowania zażaleniowego jako części kosztów postępowania.

W uzasadnieniu pozwani wskazali, że Sąd Rejonowy odrzucił ich zażalenie na postanowienie Sądu Rejonowego w Jarosławiu z dnia 04.12.2012 r. w związku z niepełnym uzupełnieniem braków formalnych zażalenia wykazanych w zarządzeniu Sądu z dnia 07.01.2013 r. Uchybienie w uzupełnieniu braków formalnych zażalenia nie wynikało jednak z braku staranności strony, a jedynie z jej nieporadności i niezrozumienia zarządzenia Sądu. Strona pozwana nie korzysta z pomocy prawnika, profesjonalnego pełnomocnika i nie jest biegła w zakresie prawa, co stanowiło następstwo niepełnego wykonania zarządzenia.

Pozwani podali, że po otrzymaniu zarządzenia Sądu w zakresie uzupełnienia braków formalnych zażalenia uiścili opłatę od zażalenia w wysokości 199 zł.

W rozumieniu pozwanych złożenie dnia 28.12.2012 r. zażalenia na postanowienie Sądu Rejonowego w Jarosławiu z dnia 04.12.2012 r. było wystarczające, dlatego też odpis przedmiotowego zażalenia nie został przez nich złożony, skoro w ich rozumowaniu został już Sądowi doręczony.

Skarżący podnieśli także, że gdyby w pełni zrozumieli zarządzenie Sądu oraz negatywne konsekwencje jego niewypełnienia, braki formalne zostały by w pełni usunięte.

Na poparcie swojego stanowiska pozwani przytoczyli treść postanowienia Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15.04.2011 r. (I OZ 270/11) zgodnie z którą [...] nie każde nieuzupełnienie braków formalnych pisma będzie prowadzić do pozostawienia go bez rozpoznania, bądź odrzucenia [...], brak odpisu zażalenia, nie stanowił istotnego braku, ponieważ Sąd I instancji jest władny wykonać dodatkową kopię zażalenia we własnym zakresie, a tym samym nadać prawidłowy bieg złożonemu pismu [...].

Końcowo pozwani wskazali, że w związku z odrzuceniem przez Sąd zażalenia, złożyli wniosek o przywrócenie terminu do złożenia odpisu zażalenia, wskazując, iż niedotrzymanie terminu nie było następstwem zaniedbania z ich strony.

Uwzględniając powyższe pozwani wnieśli jak w treści zażalenia.

Sąd Okręgowy zważył, co następuje:

Zażalenie pozwanych A. M. i K. K. prowadzących działalność gospodarczą pod nazwą Policealne Studium Detektywów i (...) s. c. w K. nie zasługuje na uwzględnienie i jako takie podlega oddaleniu.

Trafne jest stanowisko Sądu I instancji przedstawione
w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia, w myśl którego nieuzupełnienie braków formalnych zażalenia powoduje konieczność odrzucenia tego środka odwoławczego.

Stosownie do przepisu art. 394 § 3 k.p.c. zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom przepisanym dla pisma procesowego oraz zawierać wskazanie zaskarżonego postanowienia i wniosek o jego zmianę lub uchylenie, jak również zwięzłe uzasadnienie zażalenia ze wskazaniem w miarę potrzeby nowych faktów i dowodów.

W art. 128 k.p.c. wskazano natomiast, że do pisma procesowego należy dołączyć między innymi jego odpisy, a z treści tego przepisu wynika ponadto obowiązek doręczenia dołączonych do pisma odpisów osobom uczestniczącym w sprawie.

Jest przy tym oczywiste, że niedołączenie odpisu pisma uniemożliwia nadanie mu biegu, bowiem nie jest dopuszczalne sporządzenie odpisu takiego pisma przez sąd, na co wskazał m. in. Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 27 lutego 2008 r. (III CZP 135/07, OSNC 2009/2/25, Biul. SN 2008/2/11).

Złożenie zażalenia bez jego odpisów uniemożliwia doręczenie ich osobom uprawnionym i w konsekwencji tamuje bieg zażalenia.

Z punktu widzenia czysto technicznego możliwe byłoby co prawda sporządzenie brakujących odpisów pism procesowych w tym również środków odwoławczych i innych środków zaskarżenia w sekretariacie Sądu, jednakże ustawodawca obciąża obowiązkiem usunięcia braków m.in. zażalenia nie Sąd, a stronę wnoszącą zażalenie. Takie czynności podjęte przez Sąd byłyby zresztą bezskuteczne w świetle niekwestionowanej wykładni Sądu Najwyższego.

Bezsporne jest, że Sąd pierwszej instancji wezwał pozwanych do uzupełnienia braków zażalenia z dnia 28 grudnia 2012 r. przez złożenie w terminie tygodniowym od dnia doręczenia im wezwania odpisu tego zażalenia celem doręczenia go stronie powodowej oraz uiszczenie opłaty sądowej od zażalenia w kwocie 199 zł, a pozwani w wyznaczonym terminie uiścili jedynie opłatę od zażalenia. Tym samym poprzez nieprzedłożenie odpisu zażalenia dla strony powodowej pozwani braków tych nie usunęli w całości.

Usprawiedliwieniem zaniechania dokonania czynności procesowej w tym zakresie nie może być wskazanie przez skarżących, że działają bez pomocy profesjonalnego pełnomocnika i nie są biegli w zakresie prawa, skoro wezwanie Sąd Rejonowego było precyzyjne i jasne i nie nastręczało żadnych wątpliwości co do jego interpretacji.

W tym stanie orzeczenie Sądu pierwszej instancji było trafne, a zażalenie pozwanych podlegało odrzuceniu.

Również Sąd Najwyższy m.in. w postanowieniu z dnia 1 października 1999 r. (II CKN 610/99, LEX nr 50735) wyraził pogląd, że brak odpisów środka odwoławczego, nieusunięty w wyznaczonym terminie, powoduje jego odrzucenie. Taki brak skutkuje bowiem niemożnością nadania zażaleniu prawidłowego biegu.

W konsekwencji zażalenie pozwanych jako pozbawione usprawiedliwionych podstaw podlegało oddaleniu.

Wobec powyższego Sąd Okręgowy na mocy art. 385 k.p.c. w zw.
z art. 397 § 2 k.p.c. orzekł jak w sentencji postanowienia.

Dodano:  ,  Opublikował(a):  Agata Pruchnik
Podmiot udostępniający informację: Sąd Okręgowy w Przemyślu
Osoba, która wytworzyła informację:  Grażyna Mrozowicz,  Anna Sierpińska
Data wytworzenia informacji: